“எலே” = குரங்குகளின் மொழி

Posted by Kannabiran Ravi Shankar (KRS) on November 5, 2012 · 4 Comments 

தாமிரபரணி தாலாட்டி மூழ்கும்
குறுக்குத் துறை முருகன்

“எலே”, வாலே, அங்கிட்டு என்னலே ஆட்டம்?
= இது தென்பாண்டித் தமிழ்!
= தென்பாண்டித் தமிழச்சியான கோதையும், “எல்லே இளங்கிளியே” -ன்னு இலக்கியம் ஆக்குறா, நாட்டுப்புற மொழியை!

அத்தனை சிறப்பு மிக்க “எலே”
அதை எப்படி-ல்லே “குரங்கு மொழி”-ன்னு சொல்லுற? எடுல்லே அருவாள:)

சேச்சே, குரங்குகளும், “எலே” சொல்லுது -ன்னு சொல்ல வந்தேன், சங்கத் தமிழில்!
பதினெண் கீழ்க் கணக்கில் ஒரு நூல் = திணைமொழி ஐம்பது; அதுல வருது; பார்க்கலாமா?

---

பலவின் பழம் பெற்ற பைங் கண் கடுவன்,
‘எல!’ என்று இணை பயிரும் ஏகல் சூழ் வெற்பன்
புலவும்கொல் தோழி? புணர்வு அறிந்து, அன்னை
செலவும் கடிந்தாள், புனத்து

திணை: குறிஞ்சி
துறை: வரைவு கடாதல் (கண்ணாலத்துக்கு அவசரப்படுதல்)
நூல்: திணைமொழி ஐம்பது
கவிஞர்: கண்ணம் பூதனார்

சூழல்:
காதல் வீட்டுக்குத் தெரிஞ்சி போச்சி; முன்பு போல், இரவில் குளிர் காயும் போது, நைசா ஒதுங்கி, புறத்தே காத்திருக்கும் அவனைத் தழுவ முடியலை = இரவுக் குறி!
பகலில், தினைப் புனத்திலும் பலத்த காவல், சந்திக்க முடியலை = பகற் குறி!
சீக்கிரம் கண்ணாலம் கட்டிக்கோ, இந்த அவதி வேணாம் -ன்னு தோழி giving advice to தலைவன்!

---

காபி உறிஞ்சல்:

பலவின் பழம் பெற்ற பைங் கண் கடுவன்

கடுவன் = ஆண் குரங்கு; மந்தி = பெண் குரங்கு
பலாப் பழம் பறிச்சிட்டு வருது பசி மிக்க கடுவன்…

‘எல!’ என்று இணை பயிரும் ஏகல் சூழ் வெற்பன்

பசியிலும், “எல” ன்னு கூப்புடுது பெண் குரங்கை!
எலே, இங்க வாடி, சேர்ந்து தின்னுவோம் -ன்னு விளிப்பு:)

பலாப் பழம் ரொம்ப எடையுள்ளது; அதைக் குரங்கு தூக்க முடியாம தூக்கிட்டு வருது
= காதலுள்ள காமமும் அப்படியே!:)
நுனிக் கொம்பில் அத்தனாம் பெரிய பழம், அறுந்து விழாம, ஆனாத் தொங்கும் கலை!

இப்படி, “எல” ன்னு பசியிலும் ஆசையோடு விளிக்கும் ஆண் குரங்கு வாழ் மலைத் தலைவா!
ஏகல் = உயர்வு!
ஏகல் சூழ் வெற்பு = உயர்வு சூழ் மலை! குறிஞ்சி நிலம்;

புலவும்கொல்-தோழி?

என் கிட்டக்க அவன் கோச்சிக்கிட்டானா? கோச்சிக்கிட்டானா? -ன்னு தினமும் என்னைக் கேக்குறா டா!
புலத்தல் = மென் கோபம்; திருக்குறளில் = புலவி நுணுக்கம், பின்பு கலவி நுணுக்கம்:)

புணர்வு அறிந்து, அன்னை
செலவும் கடிந்தாள், புனத்து

உங்க ரெண்டு பேரு புணர்வு அம்மாக்குத் தெரிஞ்சி போச்! அன்னை செலவும் கடிந்தாள், புனத்துக்கு!
அதான் அவளால வர முடியல! கோச்சிக்கிட்டானா கோச்சிக்கிட்டானா? -ன்னு புலம்புறா!
(இப்படி என் உயிரை எடுப்பதுக்கு, பேசாம சீக்கிரம் கண்ணாலம் கட்டிக்கோயேன்),
மலை நாட்டுத் தலைவா, எலே, காதுல விழுதா-ல்லே? ஒன்னைத் தான்-ல்லே! சொல்லுலே!

ஒருகா, இந்த “எலே” தான், chinese மக்கள் கிட்ட, what la? yes la -ன்னு ஆயீருச்சோ?:)

dosa 89/365

Filed under (அகம்), *பதினெண்கீழ்க்கணக்கு, குறிஞ்சி, திணைமொழி ஐம்பது · Tagged with எலே, கண்ணம்பூதனார், குரங்கு, வட்டார வழக்கு